Column: FC Twente komt eraan!!

Zo’n 15, 16 jaar geleden zat ik regelmatig met de -toen nog kleine- kinderen op de zeer vroege zaterdag of zondag voor de TV. Brak, en soms verrot en met een houten kop maakte je het hapje klaar en gaf ze het drinken waar ze later groot van zouden worden. Groot en het liefst zo gezond en sterk mogelijk uiteraard. Er kwam van alles voorbij aan kinderprogramma’s op die vroege ochtenden.

Halfzachte nepvogels, zogenaamd vreselijke monsters die er als worm uitzagen, die rare meneer Aart, een kuiken met een eierdeksel op zijn hoofd, pratende vissen en honden en katten. Het kinderbrein wordt wat dat betreft optimaal uitgedaagd. De meeste van die programma’s kan ik niet zo 1,2,3 weer voor de geest halen, maar er was er eentje bij waar zowel mijn zoon als mijn dochter destijds graag naar keken. Het gaat over een vogelbekdier met zijn vriendjes en een gemene slang die de baas wil zijn, maar steeds weer verliest. Het heet ‘Ovide en zijn vriendjes' en had ook een leuk inleidend en in je brein vastzettend lied bij elke aflevering;

Kijk uit maloot een kokosnoot
wie laat ons lachen gieren?
ovide en zijn vrienden
wat zij ook doen
we leven mee.
jah met ovide's vrienden op tv!! (op tv!)
het eiland is, een speelterrein
je kunt ze niks verbieden
de vrienden van ovide
een hoop kabaal
het loopt uit de hand
ovide's vrienden springen uit de band (uit de band!)

avonturenland!

Telkens als het weer goed afgelopen was keken we elkaar met een glimlach aan. Die twee kleintjes met een gemeende lach en ik met een lach waar wat relativering doorheen klonk. Even later zal één van de twee het ongetwijfeld op een huilen hebben gezet wegens een afgepakte knuffel of een onzachte landing op de keukenvloer. Tsja, groeien doet nu eenmaal AU…

Gistermiddag rond de klok van vieren keek ik mijn vrouw met een zelfde soort glimlach aan. Wat waren ze toch aan het doen daar op het veld? De eerste 18 minuten waren heel goed. Met zwierig aanvalsspel werd Utrecht van het kastje naar de muur getikt en de aanvalsgolven hadden zeker drie doelpunten op kunnen leveren. Daarna werd er fors teruggeschakeld naar een lager aanvalstempo en vervolgens op een soort countervoetbal waar in principe totaal geen aanleiding toe bestond. Utrecht zag het verbaasd aan en je kon zien dat ze steeds meer in de wedstrijd kwamen omdat Twente dat wel goed vond. Net of ze toch wel wisten dat het goed af ging lopen. Uiteraard kun je als team besluiten om even wat gas terug te nemen en de tegenstander eens af te matten door ze het spel te laten maken, maar dat sloeg gisteren wel erg door naar de andere kant en werkte een apathische houding in de hand. Een aantal spelers ging ook nog eens nadrukkelijk op zoek naar eigen succes in plaats van de vrijstaande man te bedienen. Het leek wel avonturenland. Een bal van de doellijn gehaald en een tegenstander die ineens veel sterker werd dan verwacht.

Op zich en uiteindelijk niet erg omdat er dankzij de klasse van Mokotjo en de scherpte van de steeds beter presterende Castaignos alsnog en toch wel terecht een 3-1 zege op het scorebord kwam, maar het ging uiteindelijk toch moeizamer dan nodig was en leek.

Wisselvalligheid hoort bij jeugd. Wisselvalligheid hoort ook bij een team in opbouw. In die zin zullen we ons nog vaak in avonturenland wanen tijdens de wedstrijden van onze FCT gedurende het huidige seizoen. Indien de afloop hetzelfde is teken ik er uiteraard voor, maar Schreuder wees terecht na afloop op het onnodige karakter van de voetballende knieval die gemaakt werd voor de tegenstander. Speel je de kansen in de eerste 20 minuten goed uit, staat het 3-0 en is de tegenstander zo goed als uitgeschakeld.

[google]Maar goed, ondertussen zijn we nog steeds ongeslagen en hebben we ons weer in de top 5 van de eredivisie gemeld. We hebben een team met een aantal zeer goede voetballers, een team dat ondanks de dipjes steeds meer en beter op elkaar lijkt afgestemd. Een team waarbij de fysieke kracht en het uithoudingsvermogen van een aantal nog kan en zal gaan groeien. Een team kortom, dat nog wel eens voor een positieve verrassing kan gaan zorgen, mits bij een ieder de bereidheid bestaat om te leren van gemaakte fouten, want in avonturenland kan iedere fout fataal zijn als de tegenstander er goed mee omspringt.

Volgende week wacht AZ in Alkmaar en daarna Ajax in de Veste. Ik voel weer een relativerende glimlach opkomen. Want ondanks vallen en opstaan en fouten waarvan geleerd moet worden, ondanks de nodige avonturen die we nog zullen beleven, is er iets in gang gezet wat straks niemand meer kan ontkennen of ontgaan…… FC Twente komt eraan!!

TAZ
[ligatus]