Column: Liefdevol lijden in Twente

Zaterdagavond. Ruim een week geleden. Lichtjes aangeschoten zit ik op een gammele fiets. Mijn handschoenen pogen de koude lentelucht buiten te houden. Op de fiets naast mij zitten twee FC Twente-fans. De rood aangelopen bestuurder zucht en kreunt. Ruim 150 kilo voorttrappen valt na het drinken van de nodige pitchers Grolsch niet mee. De weg loopt lichtjes omhoog. ‘Vals plat’ heet dat in wielertaal. De jongen achterop spreekt de zwoeger bemoedigend toe “Wie mott’n nog effkes de bult op, moar daarna gaan wie de bult af”.

We zijn op weg naar De Doedelzak. Een authentieke supporterskroeg in volkswijk Twekkelerveld. FC Twente heeft net een erbarmelijke 0-5 nederlaag geleden tegen toekomstig kampioen PSV. Het deert het tweetal niet. Voor wie woont in de hoek van de klappen, voelt zo’n nederlaag als een aai over de wang. Bovendien is komende dinsdag de halve finale van de KNVB-beker tegen PEC Zwolle en daarom waren de topspelers gespaard. De beker is tenslotte, zo wil de voetbalwijsheid, de kortste weg naar Europa. Niet alleen de kortste, maar waarschijnlijk de enige weg naar Europa. Vanwege financiële problemen heeft FC Twente drie punten aftrek gekregen. Hierdoor verloor de club het zicht op de play-offs, de een na kortste weg naar Europa. De veredelde A1 van de Twentenaren was negentig minuten lang volledig kansloos tegen de Eindhovenaren. Met drie korte ademstoten beëindigde de scheidsrechter de lijdensweg van FC Twente. De spelers schuifelden onzeker naar de zijkant van het veld. De tere tienerschouders waren lichtgebogen, alsof zij het gewicht van de ganse hemel meedroegen. Met hun neergebogen hoofden leken zij op zondaars die een onzichtbaar kruis op hun ruggengraat voelden drukken. Na driekwart ronde om het veld kwam de grote beproeving. De jonge spelers stonden na hun oorwassing voor de fanatieke aanhang. De scherprechters die het salaris van de voetbaltalenten mogelijk maken. Hoe zou hun oordeel luiden?[google]

Een wonder. De fanatieke aanhang klapt zijn handen stuk en zingt de zojuist afgedroogde jongelingen hard en fanatiek toe. Juichen bij succes is geen kunst, maar ware liefde openbaart zich bij diepe ellende. Supporters weten dat ‘onvoorwaardelijke liefde’ een pleonasme is.

Geen drie, maar zes punten in mindering. Uitschakeling in het bekertoernooi. Geen Europees voetbal. Een kerkhof aan financiële lijken uit de kast. Supporterschap is lijden in de wetenschap dat je gezamenlijk een bult op moet. Je houdt elkaar stevig vast en niemand weet hoe hoog de bult is. Maar er is één zekerheid. Ooit ga je de bult weer af.

Tim Jansen / Voetblah
[ligatus]