Column: Op een dag in het vrouwenvak van Heracles

Ik ben verheugd u te mogen ontvangen in de LadiesSeats. Het vak dat speciaal is ingericht om u, als vrouw, optimaal van de wedstrijden van Heracles te laten genieten. Wellicht is het voor u de eerste keer dat u het Polman Stadion bezoekt. Daarom wat handige tips.

Heracles speelt in zwart-wit gestreepte shirts. Daar bent u dus supporter van.

De man op het veld die een afwijkende kleur shirtje aan heeft, is de scheidsrechter. Hij is de spelleider. Als hij op z’n fluitje blaast, stopt het spel. Daarna mag één van de twee teams een vrije trap nemen. Er wordt vanaf de tribunes nog wel eens gescholden op de scheidsrechter. U kunt dat kinderachtig of onbeschofd vinden. Maar scheidsrechters zijn de politici van het voetbal. Gedreven door de spotlights. In het dagelijks leven schuchter, onderdanig en meestal een beetje wereldvreemd. Eenmaal in functie het haantje. Gedoogd door de rest, want iemand moet het toch doen.

Langs de lange zijkanten van het veld huppelen personen met hetzelfde tenue als de scheidsrechter. Zij hebben een vlag in de hand. Als de vlag omhoog gaat, is het ‘buitenspel’. Dit is een heel moeilijke regel. Te ingewikkeld om uit te leggen. Alsof de juf de kleuters moet vertellen hoe de stelling van Pythagoras in elkaar steekt. Dat is ook onbegonnen werk. Beter kunt u aan de reacties in het mannenvak naast u bemerken of de assistent-grensrechters de juiste beslissingen nemen.

Het doel van voetballen, is winnen. Dus het team dat de meeste keren de bal in de goal schopt, wint. Het is gebruikelijk dat de supporters juichen indien er een doelpunt wordt gescoord. Gewoon uw armen in de lucht, eventueel met gebalde vuisten. Tegelijkertijd roept u: ‘Jaaaaaaaaaa’. Daarna hartstochtelijk applaudisseren. Hysterisch krijsen is meer geschikt voor andere gelegenheden.

De eerste helft duurt 45 minuten. De tweede helft ook. Tussendoor hebben de spelers een kwartiertje rust. Zij trekken zich dan terug in de kleedkamers. Fans maken tijdens deze vijftien minuten een sanitaire stop. Aangezien de pauze maar van korte duur is, verzoeken wij u de toiletten niet te gebruiken voor het fatsoeneren van uw haar, lippenstiften, poederen of andere corrigerende maatregelen. Dus piesen, afdruppelen, papiertje er doorheen en hup terug naar het vak. Dat voorkomt wachtrijen.

Tijdens de rust verkopen we drankjes en hapjes. Wilt u er a.u.b. voor zorgen dat u afrekent aan de serveerster. Uw mannelijke gezelschap dat normaal uw versnaperingen betaalt, is er namelijk vandaag niet bij. In voetbalstadions worden doorgaans alleen vette snacks aangeboden: worsten, gehakballen, hamburgers. Aangezien 75% van de vrouwen aan de lijn is en de overige 25% dat eigenlijk zou moeten zijn, hebben we er voor gekozen om caloriearme hapjes te serveren.

Na de rust wisselen de teams van speelhelft en proberen dus in het andere doel te scoren. Gaarne opletten dat u niet juicht voor de tegenstander.

[google]Voetbalfans zingen graag liedjes. Meestal om hun eigen team aan te moedigen, af en toe bedoeld om de tegenpartij belachelijk te maken en soms zijn het gewoon ludieke liederen. Het favoriete liedje van groepen mannen die een vrouw spotten, is: ‘Daaaaaaaar moet een piemel in’. Waarschijnlijk zult u het hele stadion dit in koor horen zingen en ik vermoed dat deze tekst aan uw adres is gericht. U mag dit opvatten als een compliment, want mannen stoppen over het algemeen niet overal zo maar hun piemel in. In nuchtere staat althans. Zo ziet u maar, een voetbalwedstrijd bijwonen, is ook nog eens goed voor uw zelfvertrouwen.

Ik wens u veel plezier in ons gezellige stadionnetje en hoop u nog vaak te mogen begroeten.