Column: Wie de jeugd heeft

‘Tjeezus kristus nog aan toe. Hoe krijgt die mafkees die bal nog het doel in? Verdomme. Drommel werkt hem er zelf in! Kijk nou, wat een mazzel. Tot op de microcentimeter nauwkeurig valt die bal via de onderkant van Drommel’s voet en de binnenkant paal goed, verdomme. Een natuurkundige had de Nobelprijs gewonnen als hij de gang van die bal tot in het doel had beschreven in een dissertatie over de ‘bizarre wetten en bewegingen der bal in het hedendaagschen voetbalspel’. Waarom hebben wij die mazzel nou niet eens. Kutzooi. Eerst staan ze achterin ‘vier op een rij’ te spelen waardoor die psycho van een Letschert zo vrij als een paradijsvogel de bal met zijn slappe lul het doel in kan werken en nu gooien ze de bal van ellende naar de tegenstander… het is toch niet te geloven. En ze zijn voetballend gezien helemaal niks slechter. Kut!!’

Stiekem hopend op een reactie van mevrouw TAZ, waardoor de tirade nog even in een hogere versnelling verlengd kon worden keek ik naar links. Ze hield echter wijselijk haar mond.

Schrijver dezes had het zondag bij momenten even te kwaad lezer, wat een klotennederlaag was het dan ook. Zo geflatteerd als een vredesvoorstel van de IS en zo onnodig als een regenboogpiet.

Een dichte, mistige deken hing over grote delen van het land, hoewel het in Utrecht nog wel meeviel. Een ieder had dan ook goed zicht op het veld en de scheids kon zonder problemen beide doelen zien. Dat hij even later een aantal cruciale zaken over het hoofd zag, zal ik niet uitgebreid behandelen gezien de toch al opspelende bloeddruk in relatie tot de prestaties van ons aller FC Twente en de negatieve invloed hierop door heren die liever op een fluit blazen dan hem eens heftig uit te laten razen in een of andere liefdeskrocht.

Maar goed, we kunnen de scheids uiteraard de schuld niet geven van de positie waarin Twente zich momenteel in sportief opzicht bevindt.

Als het gaat om een kwalitatieve vergelijking tussen de teams die we de afgelopen jaren tot onze beschikking hadden met de uitgeholde selectie van nu is het ‘cold turkey all over the place’ geblazen. Die vergelijking heeft dan ook geen zin. Terugkijken doet zeer en voegt niets toe aan het huidige elftal en de begrenzingen waar het tegenaan loopt. Soms letterlijk. We zullen het moeten doen met wat de orkaan van bestuurlijk/financieel wanbeheer heeft achtergelaten op voetbalgebied. De geschaafde en gebutste restanten waarop het onkruid welig tiert en de wind van verloren dromen en voorbije tijden vrij spel heeft. Daar waar ooit de Twentse furie menig tegenstander geselde, is het nu zaak van week tot week te leven en ieder punt te koesteren als een warme heilige hostie in een hongerige en ietwat uitgedroogde mond. Het zij zo, soit!

[caption id="attachment_69731" align="alignright" width="300"] Jari Oosterwijk in duel. Foto: Sportfoto Oost[/caption]Dit gezegd hebbende, blijft het uiteraard wel zaak om de ontwikkelingen van de puppy’s op het veld kritisch te blijven volgen. Evenals het vermogen van de trainer om er een eenheid van te maken, waarbij een ieder strijdt voor- en met de ander.

En wat dat aangaat ben ik niet eens zo pessimistisch gestemd. Ja, Oosterwijk acteert nogal eens als een rubberen lantaarnpaal met evenwichtsproblemen en ja Van der Lely ziet er uit of je hem net twee gomballen en drie dropveters hebt horen vragen in het snoepwinkeltje van de brugpiepers aan de Vlierstraat. Ook doet Ede me somtijds vaag denken aan die danser en zanger van Boney M, waarbij je je altijd afvroeg welke kant hij nu weer op zal gaan met zijn lichaam en zijn hoofd. Guti loopt nog steeds met een leeg glas, verweesd en chagrijnig rond op het verkeerde feest, zoekend naar de zin van het voetbalbestaan in een heftig veranderde omgeving.

Maar toch, maar toch…… de intentie is tenminste aanvallend, de wil is er, de strijdlust is er en dat is ook wel eens anders geweest. Ik zie af- en toe prachtige, snelle combinaties die helaas nog te vaak uitmonden in niets door een gebrekkige afstemming en/of het gebrek aan automatismen in het veld. Dat valt te verbeteren.

Ik zie jongens als Ter Avest, Drommel, Bijen sterker worden, met alle foutjes die er nog in het spel zitten. Ook dat valt te verbeteren.

[caption id="attachment_69928" align="alignright" width="300"] Mokotjo met Agyepong op zijn rug.[/caption]Ik zie Mokotjo opleven, ik zie Ziyech vaak sterk spelen en magistrale dingen doen met de bal, waarbij de druistigheid wat zal moeten afnemen omdat hij ook regelmatig de bal onnodig verspeelt. Ook dat kan de tijd bewerkstelligen.

Ik zag Agyepong rushes maken en de vijandelijke verdediging uiteen splijten met een snelheid en balbehandeling die me deed denken aan Sanchez Torres in zijn beste jaren.

Van der Lely kan best veel met een bal, maar speelt enigszins noodgedwongen op links. Ook die jongen zal nog van zich doen laten horen.

Guti komt hopelijk snel weer in zijn vertrouwde ritme en gaat de spelvreugde weer terug vinden. Tapia zal ook leren van het toekijken momenteel.

We zitten in de hoek waar de klappen vallen, met alle pech die daar ook vaak bij hoort. We zitten echter ook aan de vooravond van een nieuw FC Twente. Een heel jong FC Twente. Echter ook een FC Twente dat, ondanks alles, voldoende kwaliteit in huis heeft om –met een ervaren spits en een oudere speler die de jongens tijdens de wedstrijd op de plaats zet erbij- zich te handhaven in de Eredivisie. Een heel jong FC Twente dat als fundament zal dienen voor een betere toekomst in sportief opzicht.[google]

De weg is lang en zwaar. Ieder punt zal veelal bevochten moeten worden en er is voor Ted alweer veel werk aan de winkel. Helemaal als Ziyech mocht vertrekken in de winterstop. Maar de zure appel waar we nu met zijn allen doorheen moeten bijten, zal over hopelijk niet zo’n heel lange tijd, ingewisseld kunnen worden voor een smakelijke dis, waarbij het zoet der overwinning menigmaal gesmaakt zal kunnen worden. Daarvoor staat er ondanks alles, een fundament dat alleen maar sterker kan worden. Een fundament dat in ieder geval strijdlust en de passie van de jeugd in zich draagt. En wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Ook al doet dat groeien af- en toe behoorlijk pijn.

Foto: Sportfoto Oost

TAZ
[ligatus]