'FC Twente zakt weer in elkaar'

FC Twente wil de play-offs aangrijpen om nog een beetje trots terug te winnen, maar de eerste herstelwerkzaamheden leverden bij RKC geen enkel nieuw respect op. Sterker nog: de grillige lijn uit de competitie werd in Waalwijk doorgetrokken waar de ploeg na een goed begin volgens de traditie van dit jaar diep wegzakte: 1- 1.

Het ging gisteravond in Waalwijk vooral om het zelfrespect van de spelers en het imago van de club. Veel meer valt er in de play-offs ook eigenlijk niet te halen voor FC Twente, want die ene ronde meer of minder doet er straks in de voorbereiding niet zoveel toe. Trainer Steve McClaren noemde het duel tegen RKC dan ook een mentale test, maar hoe vaak zakte zijn ploeg na het uitspreken van die woorden daarna niet door de ondergrens? Gisteravond stelde zijn ploeg opnieuw teleur, maar daar zal niemand meer verbaasd over zijn.

Over de instelling van zijn ploeg had de oefenmeester aanvankelijk nog niets te klagen, maar het was pijnlijk om te zien dat Twente ook in de nastoot van het seizoen dezelfde fouten blijft maken. Hardleers tot het bittere eind zou je het ook kunnen noemen.

Twente begon uitstekend en had de wedstrijd 25 minuten lang onder controle, alsof het tegen een stel amateurs speelde in de voorbereiding. Die frisheid zag je vooral terug in het spel van Nacer Chadli, die na een inktzwarte periode in de eerste helft eindelijk weer eens voor kleur op de vleugels zorgde. Chadli was ook betrokken bij de snelle 1-0 van Douglas, die na een sterke actie de Tukkers binnen het kwartier op voorsprong zette.

Kortom, er was niets aan de hand: Twente controleerde en domineerde en had weinig te duchten van de kleine stuntploeg uit Waalwijk. Maar zoals zo vaak dit seizoen is dat geen enkele garantie bij Twente, dat er een gewoonte van maakt zichzelf in de voet te schieten. De grootste tegenstander van Twente is nou eenmaal Twente zelf. Dat bleek wel na 25 minuten spelen toen Dwight Tiendalli zijn tegenstander Mitchel Schet buitenom liet gaan en hem vervolgens onhandig van achteren onderuit haalde. Het was een oerdomme actie en o zo passend in het verhaal van deze jaargang, waarin de stommiteiten zich opeen hebben gestapeld.

Twente was zoveel beter en kreeg genoeg kansen op een rappe beslissing, maar in plaats daarvan mocht Ricky ten Voorde vanaf de penaltystip de 1-1 binnenschieten.

Die wending haalde meteen de zekerheden uit het Twentse spel, want een van de problemen van dit elftal is dat het moeite heeft tegenslagen snel weg te stoppen. Het tempo ging omlaag en dat gold ook al heel snel voor het niveau van de ploeg, die ouderwets zijn toevlucht zocht tot tikjes breed en terug. Het blijft een raadsel, maar tegelijkertijd ook zo vertrouwd om te zien hoe wisselvallig Twente is in negentig minuten tijd. Wie de ploeg van de openingsfase zag en het elftal van de tweede helft bekeek, trof vrijwel dezelfde namen aan die echter een totaal andere ploeg vormden. Niets lukt er meer op de klamme Waalwijkse avond waar de regen een merkwaardige combinatie vormde met de hitte.

Zondag voor eigen publiek kan de ploeg weer op jacht naar dat kleine beetje eerherstel, maar die zoektocht heeft inmiddels alle kenmerken van een lijdensweg. Niet alleen voor de spelers, maar nog veel meer voor de supporters.

Bron: Tubantia