Gewaagde stap voormalig FC Twente spits

Scott Booth wordt de nieuwe manager van vrouwenvoetbalclub Glasgow City. In Enschede kennen we Booth nog van zijn tijd bij FC Twente. Hij speelde vier jaar bij de Tukkers en vertrok toen transfervrij naar Aberdeen. Slechts één jaar later beëindigde hij zijn carrière als voetballer. Vorig jaar nam hij de taak als coach van Stenhousemuir op zich, maar werd begin dit jaar alweer ontslagen.

Eddie Wolecki Black vertrok aan het begin van deze maand bij de club, en de oud-FC Twente spits mag hem opvolgen. Het zal een enorme uitdaging worden als trainer van Glasgow City. Het zal namelijk moeilijk worden om de vorige trainer te ervaren, onder hem won Glasgow City namelijk acht opeenvolgende SWPL titels, vijf Schotse Cups en zes League Cups.

“De grootste uitdaging is om succesvol te blijven.” vertelt Scot Booth tegenover The National. “Dit seizoen spant het erom in de top met concurrent Hibernian. Er moet veel respect zijn voor de vorige technische staf, en natuurlijk de spelers, die het belangrijkste onderdeel van de club zijn.” vervolgt hij.

“Ik voel mij erg op mijn gemak, we hebben goede spelers om de competitie mee te winnen, en de club meer succes te bezorgen. In Europa is het doel om hoger te eindigen dan de kwartfinales, maar tegelijkertijd weten we dat dat een enorme vraag is.” Niet iedereen was het met de keuze van Scot Booth eens, en het werd zelfs hier en daar als een stapje terug genoemd. “Om heel eerlijk te zijn, geef ik niets om die reacties. Ik heb al gesproken met een paar mensen in het mannenvoetbal over deze stap, en daar zijn ze ongelooflijk positief.”

“In Europa zit het vrouwenvoetbal op een ernorm hoog niveau, het is vergelijkbaar met de Verenigde Staten. Voor mij is er geen enkele negativiteit. Misschien zullen één of twee mensen dat denken, maar dat is aan hen.” Zijn nieuwe avontuur gaat hij dan ook met volle vertrouwen tegemoet. “Ik ben extreem positief, en ik ben enthousiast over deze hele grote en belangrijke functie. Ik ben al erg veel in aanraking gekomen met het vrouwenvoetbal, want dat was een prioriteit toen ik werkte met de nationale teams. Ik ken het standaardprincipe, en toen voor mij de kans kwam, greep ik die met beide handen aan.” besluit hij.